28-08-2010, Marat ophalen!

{04:00uur} Oh nee hè, hij heeft gepoept! ...
{04:10uur} Nee toch, alwéérrr!

Gisteren om 18.45uur was het dan zo ver! Na maanden lang van twijfelen, plussen en minnen met elkaar vergelijken, maar vooral na uitgebreid research heb ik gisterenavond in Medemblik (Noord-Holland) een Labradorpup gehaald.

Marat is zijn naam. Voor degene die geen flauw idee hebben hoe die naam tot stand is gekomen een korte toelichting; Marat Safin is een voormalig toptennisser, nummer 1 van de wereld, showman, maar vooral mijn grote held! Safin is geboren in Moskou (Rusland), net als ik, en is een bijzonder persoon! Een ieder moet zich dus kunnen voorstellen dat er over de naam geen enkele twijfel is geweest; mijn hond gaat sowieso Marat heten.  

Inmiddels is het de "morning-after" en bijna 06:00uur. Mijn ogen kan ik al nauwelijks open houden, maar mijn lieve viervoeter kan nog uren doorspelen. Zo ook daarnet. 

"Snif snif"  Ohh neeeee!!!!! GÁÁÁÁSSSTT HET IS 4UUR IN DE OCHTEND! Lig je na een zwaar vermoeiende enerverende dag eindelijk in je bed. Je hebt nog geen 4,5uur kunnen genieten van je welverdiende nachtrust of Marat moest poepen! Opzichzelf allemaal heel begrijpelijk, het enige is dat zijn gloednieuwe kussentje voor IN zijn bench nu onbedoeld slachtoffer is geworden van Marat zijn behoefte. Maar ook dat is niet het ergste, nee want wat doet Marat.. die vindt zijn eigen poep dusdanig interessant dat hij vond dat ik er ook maar eens naar moest kijken. Toen ik niet snel genoeg reageerde probeerde hij maar eens van links naar rechts te rennen om op die manier een hoop herrie te produceren en je raad het al, zo door de .....
Vervolgens helemaal vrolijk met zijn vieze pootjes in de bench klimmen en voor je het weet sta je midden in de nacht de gehele bench uit te baggeren!
Maar hoe graag ik het ook zou willen, ik kan niet boos worden op hem! Hij kijkt je dan zo schattig aan, alsof hij zelf ook begrijpt dat hij dat allemaal nog moet leren en dat in feite niet expres doet.

Ah fijn, naar de keuken toe om dat kleed enigszins "schoon" in de wasmachine te kunnen doen samen met 4 ondergeplaste handdoeken. Terug aangekomen in de kamer zie ik dat hij gewoon WÉÉR heeft gepoept! Ik moet het hem meegeven, ik doe het hem niet na! Maar kon hij nou niet heel even wachten tot hij buiten was? 

Dus om half 5 in de ochtend zijn tweede rondje van zijn nog oh zo prille leventje maken. En ik ben toch wel verbaasd. Niet omdat hij buiten aangekomen besefte dat hij nog niet klaar was en voor de 3e keer in een half uur tijd zijn behoefte ging doen. Maar meer omdat hij braafjes zonder riem bij mij blijft lopen.

Zonder riem?! Nou, ook Marat heeft een riem hoor. Een hele mooie leren zelfs. Maar zijn halsbandje is te groot dus als ik nu met hem ga wandelen kan zijn kop uit de halsband. Echt heel veel nut heeft het dan ook niet. En welke aardappel gaat zich nou nog op zo'n tijdstip over de Nederlandse wegen verplaatsen ... 

Thuis aangekomen liep Marat al vrij snel naar zijn bench, deed zijn witte Adidas pet op en ging wat hooghouden met een tennisbal..                     grapje:)
Hij heeft wel al een eigen pet klaarliggen, maar hooghouden.. "hmm, wat is zo'n tennisbal maar een raar ding. Net als een bureaustoel, want hoe kan dat dan eerst daar staan en 2 seconden later opeens daar en hoe werkt dat, kan ik er in bijten?! " Liep al bijna uit automatisme naar zijn voer toe, toen ik dacht; dat zou weleens een heel domme zet kunnen zijn. Kan ik over 3 uurtjes wéér alles schoonmaken!

Nee dan geef ik hem wel een snoepje en zet ik hem in zijn bench. NOT! Als een malle begint 'ie te huilen en te blaffen. Ja ja, ik weet dat je consequent moet zijn maar als je eens weet wat voor een stem hij kan opzetten. Ik heb ook buren...
Ga dan maar spelen, best. 

{1,5uur later} 

Zalig!!!!! Onvoorstelbaar maar hij slaapt. Anders kon ik ook onmogelijk dit typen.

Ik hoop dat jullie een aardig beeld hebben van hoe Marat zijn eerste nachtje is doorgekomen en zal jullie op de hoogte blijven houden.

Op naar de supermarkt;)

Groetjes,
 Artjom